Dla wszystkich którzy planują zakup głowicy panoramicznej Nodal Ninja 5 postanowiłem napisać kilka w miarę obiektywnych zdań na temat tego produktu.

Jak już wiemy bez głowicy panoramicznej jakiekolwiek próby stworzenia panoramy sferycznej spełzną na niczym. W związku z tym już na początku drogi profesjonalnego panoramisty stajemy przed wyborem odpowiedniej dla siebie głowicy. Oczywiście co sprytniejsi mogą wykonać głowicę panoramiczną z części dostępnych w większości hipermarketów typu: budujesz, remontujesz, urządzasz… zresztą sam wykonałem setki panoram głowicą własnoręcznej roboty, jednak jeśli chodzi o precyzję i jakość wykonania głowice takie zazwyczaj pozostawiają wiele do życzenia i w końcu koniecznością staje się „przesiadka” na urządzenie profesjonalne.
Do takich z całą pewnością należy głowica Nodal Ninja 5 amerykańskiej firmy FANOTEC. Obecnie zastąpiona modelem Nodal Ninja 4. Obciążenie tej głowicy podawane przez producenta to: 10 kg, tak więc możemy na niej zamontować nawet aparat z teleobiektywem. Dla posiadaczy mniejszych lustrzanek i aparatów kompaktowych stworzona została mniejsza głowica Nodal Ninja 3 (obecnie dostępna w wersji MKII).

Nodal Ninja 5 zestaw

Otwieramy paczkę. Głowica Nodal Ninja 5 została umieszczona w wygodnym futerale, w którym znalazły się również 2 pierścienie rotacyjne (o skoku co 10 , 12 , 45 , 60 stopni ), kluczyki imbusowe, smar oraz kilka zapasowych części. Całość robi naprawdę dobre wrażenie. Po złożeniu głowicy prezentuje się ona następująco:

Nodal Ninja 5

W porównaniu z produktami firmy Manfrotto głowica Nodal Ninja 5 sprawia wrażenie nieco mniej skomplikowanej, bądź idąc w drugą stronę głowice Manfrotto wydają się nieco przekombinowane. Po krótkim czasie użytkowania NN5 mamy pełny obraz funkcjonalności tej głowicy i już wiadomo, że sposób wykonania i ilość pokręteł jest w pełni uzasadniona.

Rotator – działa bardzo płynnie i precyzyjnie, a skok regulowany jest za pomocą pokrętła  nad rotatorem. Boczne pokrętło służy do blokady obrotu. Warto też dodać, że rotator na którym opiera się cała głowica pasuje do wszystkich rodzajów statywów, zarówno tych z gwintem 3/8 jak i 1/4 cala.

Szyny posiadają przesuwane blokady, po to abyśmy mogli po ustaleniu punktu nodalnego zachować ustawienia dla naszego sprzętu. Wbudowana poziomica pozwala na dokładne wypoziomowanie sprzętu. Przełącznik przy górnym ramieniu w jednym położeniu sprawia, że możemy ustawić górne ramię o dowolny kąt pochyłu w górę lub w dół, w drugim położeniu zaś uruchamia skok co 15 stopni. Funkcji tej pozbawiona jest głowica Nodal Ninja 4 oraz wersja Nodal Ninja 5 L (Lite). Obrazuje to filmik poniżej:

Cena – Jeśli chodzi o cenę głowicy to przy precyzji jaką ona oferuje wydaje się być uzasadniona. Natomiast zastanawiający jest fakt, że niespełna 1700 zł musimy zapłacić w Polsce,  a $359.95 w USA. Czyżby droga przez ocean była aż tak kosztowna?

Jednym z miejsc w których można kupić głowicę jest sklep: sklep.vr24.pl Instrukcja obsługi dostępna jest na podstronie: link

Gigapanoramy, to nic innego jak panoramy w gigapikselowej wersji. Inaczej mówiąc panorama o rozdzielczości powyżej 1 gigapiksela, to gigapanorama. W przeciwieństwie do panoram sferycznych wykorzystywanych w standardowych spacerach wirtualnych zdjęcia składowe wykonujemy zwykłym, a nie szerokokątnym obiektywem, a nawet teleobiektywem. Powoduje to konieczność wykonania o wiele większej ilości ujęć niż w przypadku standardowych panoram. Pomocnym, a przy naprawdę dużych zbliżeniach niezbędnym narzędziem do wykonania gigapanoramy będzie zautomatyzowana głowica do panoram.


Niezbędne do tworzenia gigapanoram staje się także oprogramowanie. Jednym z popularniejszych i współpracującym ze zautomatyzowanymi głowicami jest Autopano Giga.
Obecnie twórcy gigapanoram prześcigają się w tworzeniu coraz to większych prezentacji, co wymaga użycia superszybkich i wydajnych komputerów. Użycie długoogniskowych obiektywów z kolei powoduje utratę jakości.

5 największych na świecie gigapanoram wg. fotoblogia.pl możecie zobaczyć klikając link: fotoblogia.pl

Panoramy 360, oprócz szerokiego zastosowania w spacerach i wycieczkach wirtualnych, mogą być z powodzeniem wykorzystywane do innych (nie związanych z reklamą) celów. Przykładem takiego zastosowania niech będzie link: panoramiczna kartka z życzeniami . Może to być znakomity pomysł na sprawienie komuś oryginalnej i niesztampowej niespodzianki.

Panoramiczna kartka z życzeniami

Zasada działania jest bardzo prosta:

1. Wykonujemy panoramę 360 z osobami, które chcą złożyć życzenia.

2. Nagrywamy życzenia składane przez poszczególne osoby.

3. Sklejamy panoramę.

4. Programujemy kartkę z życzeniami dodając grafikę i hot-spoty

Jeśli chcesz sprawić swojemu znajomemu niespodziankę i zlecić nam wykonanie panoramicznej kartki z życzeniami. Zapraszamy do działu kontakt

 Mała planetka, to odwzorowanie stereograficzne panoramy sferycznej, dzięki któremu nasze panoramy zamieniają się w miniaturowe „kule ziemskie”. Efekt ten możliwy jest do uzyskania na kilka sposobów. Jednym z nich jest sklejenie panoramy do odwzorowania stereograficznego już w programie do sklejania panoram. Innym jest skorzystanie z modułu czy też skryptu umieszczonego wewnątrz programu do spacerów np. KRPano. Najbardziej pracochłonnym, ale dającym niemało satysfakcji sposobem, jest stworzenie małej planetki z panoramy sferycznej w programie graficznym, aczkolwiek efekt końcowy jest troszkę inny niż przy korzystaniu z narzędzi programowych.

Mając do dyspozycji KRPano efekt małej planetki uzyskujemy przy pojedynczych panoramach wirtualnych klikając prawym przyciskiem myszy na panoramę i wybierając widok: little planet view co można zobaczyć pod linkiem: mała planetka.

C.D.N…

Panoramy sferyczne które nie obejmują pełnego zakresu widoku 360 x 180 nazywamy panoramami częściowymi lub niepełnymi (partial  panoramas). Większość playerów panoram, a także programy do spacerów wirtualnych bez problemu obsługują ten rodzaj panoram. Panorama taka powstaje w wyniku połączenia zdjęć z obiektywu, którego ekwiwalent ogniskowej nie pozwala na wykonanie pełnej panoramy sferycznej, lub jeśli nie wykonamy pełnego obrotu (360 stopni)  na statywie. Efektem końcowym jest ograniczenie widoku w opisanym wyżej zakresie. W profesjonalnych programach do spacerów wirtualnych np. KRPano istnieje możliwość programowego ograniczenia widoku pełnych panoram sferycznych co jest czasami zbawienne w przypadku chęci ukrycia nieistotnych elementów krajobrazu lub wnętrza.

Przykłady:

Panorama częściowa (partial panorama)

Spacer wirtualny z panoramami o ograniczonym programowo widoku

Panoramy HDR, to panoramy stworzone ze zdjęć o podwyższonej rozpiętości tonalnej. Aby uzyskać zdjęcie HDR potrzebujemy wykonać kilka zdjęć jednego ujęcia przy czym jedno będzie prawidłowo naświetlone, a pozostałe korygujemy niedoświetlając lub prześwietlając scenę w zakresie 1-3 EV. Bardzo ważne jest, aby zdjęcia takie wykonywać w formacie RAW, które posiadają dużo więcej informacji o pliku i są dużo wyższej jakości niż popularny format jpg. Następnie łączymy zdjęcia programem do tworzenia HDR-ów, lub z poziomu Photoshopa w którym funkcję tę znajdziemy w miejscu:  Plik —-> Automatyzuj —-> Scal jako HDR… Obrabiamy zdjęcie tak, aby uzyskać wysoką kompresję kontrastu zdjęcia. Po uzyskaniu zdjęć składowych do panoramy w formie HDR-ów, łączymy je analogicznie jak w przypadku zwykłych panoram.

Zalety: Panoramy HDR mają zastosowanie w miejscach, gdzie występują duże różnice oświetlenia np. sceny nocne, ciemne pomieszczenia z wpadającym przez okno mocnym światłem.

Wady: Spadek jakości (wzrost zaszumienia i aberracji chromatycznych).

Więcej o tworzeniu zdjęć i panoram sferycznych HDR można przeczytać m.in. w artykule na portalu Fotal.pl

Jedno z najbardziej izolowanych miejsc na ziemi – Wyspa Wielkanocna znana jest ze znajdujących się na niej kamiennych posągów. 2200 km. dzieli ją od najbliższej, sąsiadującej z nią wyspy, a 2 razy tyle od większego lądu. Swoją nazwę zawdzięcza ona pierwszym Europejczykom, którzy postawili na niej stopę. Byli to holenderscy żeglarze, którzy przybyli tu w niedzielę wielkanocną 1722 roku. Mieszkańcy Wyspy Wielkanocnej stworzyli najsłynniejsze na świecie kamienne rzeźby. Najwcześniejsze powstały okoły 380 roku i przedstawiają klęczące postacie ludzkie. Około 1000 roku powstały rzeźby najczęściej kojarzone z wyspą, tzw. moai. Przedstawiają one górną część ciała mężczyzny ze stylizowaną głową, inkrustowanymi oczami i wydłużonymi uszami. Z biegiem czasu tworzona coraz większe rzeźby, a na ich głowach zaczęto umieszczać czerwone „kapelusze” nazywane pukao. Uważa się, że te niepowtarzalne posągi przedstawiają wodzów wyniesionych po śmierci do rangi bóstw. Rzeźbienie, transport i ustawianie posągów było gigantycznym przedsięwzięciem. Ustalono, że wykonanie dużej rzeźby zajmowało 30 mężczyznom około roku.

Przód i boki posągu wykonywano w kamieniołomie, dopiero potem oddzielano go od skały i zsuwano do jamy, aby rzeźbiarze mogli wykonać plecy. Następnie przywiązaną do płóz rzeźbę przeciągano na ostateczne miejsce, czasem odległe aż o 6 km. Taki transport zajmował 90 mężczyznom około 2 miesięcy. Wieńczący posąg „kapelusz” zabezpieczano przywiązanymi do głowy belkami. Budowany pod posągiem kopiec z kamieni stopniowo go unosił. Kiedy osiągnął odpowiednią wysokość, aby usprawnić unoszenie, pod głowę figury wsuwano belkę. Gdy posąg stał już prawie pionowo, do głowy mocowano liny, za pomocą których wciągano go na miejsce. Po ustawieniu posągu zdejmowano płozy i liny. Jak ustalono takie podnoszenie zajmowało 90 mężczyznom 3 miesiące.

Dziś, 290 lat po wizycie pierwszych europejczyków na wyspie zapraszamy na wirtualną wycieczkę po Wyspie Wielkanocnej, którą można znaleźć na portalu www.360cities.net tym samym życząc wszystkim Wesołych Świąt Wielkanocnych.

źródło: „Niezwykłe miejsca, niezwykłe krainy” – Przegląd Reader’s Digest, WARSZAWA 1997

Sposobów na zrobienie panoramy sferycznej „z lotu ptaka” jest kilka. Zależne są one od posiadanego sprzętu, lub budżetu jaki chcemy na to przeznaczyć. Autorzy projektu Airpano.ru posunęli się do wykonywania ich z pokładu helikoptera.

 

Istnieją jednak tańsze metody tworzenia panoram z „z lotu ptaka”. Najprostszym z nich jest zakup tyczki. Najpopularniejszą na polskim rynku jest  tyczka firmy Fanotec. Model Pole series 2 mierzy 6m i składa się z 6-ciu sekcji. Zbudowana jest ona z włókna węglowego co zapewne wpływa na jej dosyć wysoką cenę. Oczywiście w wypadku korzystania z tyczki jesteśmy ograniczeni jej wysokością. Panoramy z wysokości 6m. są wystarczające do efektownego ukazania  rynku Waszego miasta. W sytuacji gdy potrzebujemy dużo wyższego pułapu, należałoby rozważyć inne rozwiązanie.

Tyczka Fanotec

zdj. Tyczka Fanotec  Pole series 2

Robosklep.eu – ma w swojej ofercie bezzałogowe statki latające (Drony), które przystosowane są do wynoszenia w przestrzeń powietrzną sprzętu fotograficznego. Drony te posiadają wiele udogodnień, które zwiększają bezpieczeństwo naszego sprzętu. Najważniejsze to: kontroler lotu, czujnik wysokości, czy system nawigacji lotniczej. Oczywiście rozwiązanie to jest relatywnie droższe w porównaniu z tyczką, ale możliwości co do pułapu z którego możemy wykonywać panoramy i możliwości w ogóle, są dużo większe. Opisywane drony występują w wersji hexa, czyli sześciośmigłowej.

 

Pewnym rozwiązaniem może być próba montażu aparatu fotograficznego na modelu latającym jednak ryzyko uszkodzenia sprzętu, zarówno tego pierwszego jak i drugiego jest duże. Natrafiłem jednak na firmy, które z powodzeniem posługują się tego typu sprzętem oferując panoramy z lotu ptaka.

Panoramy 360 i spacery wirtualne to już nie zjawisko, ale standard w prezentowaniu plenerów i pomieszczeń. Rzecz jasna jest to doskonała forma reklamy dla wielu branż. Może to być jednak również doskonały sposób na spędzanie wolnego czasu, a nawet sposób na życie. Powstają coraz ciekawsze projekty, w których mogą uczestniczyć fotografowie – zajmujący się zawodowo jak również amatorsko wykonywaniem panoram.

Jednym z nich jest www.panogio.com. Jest tutaj sporo ciekawych kont panoramistów z całego świata choć jakość wrzucanych prac mieści się w przedziale od hipermarnej do bardzo wysokiej. Wynika to zapewne z braku moderacji tego portalu przez jego administratorów. Posiadacze kont mogą oceniać prace innych (system gwiazdek), lub oflagować pracę, która nie jest panoramą. Możliwe jest wrzucanie zarówno pełnych panoram sferycznych, jak i panoram częściowych (partial panoramas). Jednym z ciekawszych profili jakie znalazłem na tym portalu, szczególnie jeśli chodzi o miejsca i sposób wykonywania panoram (najczęściej z ludźmi, przedstawiających ciekawą akcję) jest konto fotografa z Indii o nicku: hemant3d.

Strona: www.panoramy.wyprawy.org – prezentuje panoramy górskie, które autorzy umieścili w opisywanym przeze mnie skrypcie DetectVR – tak więc mamy tutaj możliwość oglądania (w kilku technologiach) panoram górskich zapierających dech w piersiach. Szczególnie upodobałem sobie szlaki naszych polskich Tatr z Orlą Percią na czele. Oprócz Tatr – autorzy mogą się pochwalić wysokiej jakości panoramami z: Beskidów, Pienin, Małej Fatry, Fogaras, Kaukazu, Kurdystanu, Alp i And.

Na uwagę zasługuje również portal QTVR Poland w którym można znaleźć prace czołówki polskich fotografów VR. Portal za pomocą panoram sferycznych prezentuje ciekawe miejsca w Polsce związane z infrastrukturą turystyczną. Autor portalu zaprasza do udziału w projekcie wszystkich potrafiących wykonać dobrej jakości panoramę sferyczną w formacie Quick Time.

Airpano.ru – Prezentuje panoramy z lotu ptaka. Jest to niekomercyjny projekt tworzony przez grupę hobbystów z Rosji. Panoramy z lotu ptaka w ich wykonaniu prezentują się niesamowicie. Ostatnio panowie z Airpano posunęli się jeszcze bardziej naprzód prezentując panoramę wykonaną pod wodą: www.airpano.ru/files/Maldives-underwater-cramp-fish.

Postaram się jak najdokładniej opisać moduły najczęściej występujące w spacerach wirtualnych. Podstawowym i najczęściej występującym modułem jest:

Dźwięk, lub Dźwięk przestrzenny.

Mogą to być subtelne dźwięki otoczenia jak w spacerze: Katedra Opolska lub konkretny utwór muzyczny, związany z danym miejscem jak np. w spacerze: Karczma Bacówka . Dźwięk przestrzenny to z kolei dźwięk umiejscowiony w konkretnym punkcie na panoramie. Obrót panoramy może powodować zanikanie i pojawianie się (czym bliżej źródła) dźwięku co daje naprawdę ciekawy efekt. Pozostałymi, często występującymi modułami są:

Wyświetlanie zdjęć

Wyświetlanie zdjęć w spacerze może być wywoływane za pomocą aktywnych hot-spotów, hot-spotów obszaru lub zaprogramowane w przyciskach interfejsu graficznego.

Galerie zdjęć

Galerie zdjęć w spacerach wirtualnych mogą być uruchamiane z pluginu dostępnego w oprogramowaniu, lub mogą być osadzonym gotowym flashem jak w spacerze: Karczma Bacówka

Indywidualny interfejs graficzny spaceru

Stworzenie indywidualnego interfejsu graficznego decyduje o unikalności spaceru oraz może polepszyć wrażenia odbioru całości. Spacery wirtualne wykonywane na szablonach są rozwiązaniem zdecydowanie sztampowym i nie oddają zazwyczaj w pełni charakteru miejsca.

Poniżej przykłady zastosowania indywidualnego interfejsu graficznego:

Indywidualna grafika

Wyświetlanie filmików

Wyświetlanie filmików w spacerze wirtualnym, może być statyczne, bądź dopasowane do obszaru (np. ekran telewizora). W tym drugim wypadku należy dopasować rozdzielczość filmiku do proporcji ekranu, co czasem przysparza niemałe trudności. Ciekawym i przydatnym rozwiązaniem jest umieszczenie w formie filmiku przewijających się napisów. Przykład można zobaczyć pod linkiem: spacer wirtualny

C.D.N…